Afgelopen dinsdag liep ik door de duinen achter Zandvoort. Het had zowaar net geregend en iedereen was weer vertrokken. In de verte werden de laatste hekken weggetakeld en er hadden zich nog geen nieuwe bolides gemeld op het circuit. Het enige dat ik hoorde was het geluid van de zee en de vogels. En daar stonden ze, tussen de rode kornoelje en het sintjakobskruiskruid: knaloranje duindoornbessen. Ze smaken ergens tussen sinaasappel en citroen in, en ze passen helemaal bij de monchoutaart met bastognekoeken die ik op maandag 12 september als toetje maak. In het hoofdgerecht vind je de smaken van de zee terug: gestoofde witvis in witte wijnsaus met zeekraal en aardappelpuree. Geef je hier op voor maandag 12 september 10.00 uur.